δειγματοληπτικός

-ή, -ό [δειγματολήπτης]

Ι. αυτός που έγινε για δειγματοληψία («δειγματοληπτικός έλεγχος»)

||. επίρρ. δειγματοληπτικά και δειγματοληπτικώς

με τρόπο δειγματοληπτικό.